چرا اقتصاد ایران به انقلاب نیاز داشت؟
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۴۵۰۵۶
یحیی آل اسحاق میگوید آنچه که در سالهای پایانی اقتصاد در دوره پهلوی به وجود آمده بود کار را به جایی رساند که دیگر جز با انقلاب امکان اصلاح امور وجود نداشت.
به گزارش ایسنا، یحیی آل اسحاق وزیر اسبق بازرگانی از همراهان مؤتلفه و بازار از روزهای ابتدایی پیروزی انقلاب و همچنین عضو و رئیس اسبق اتاق بازرگانی و رئیس فعلی اتاق بازرگانی ایران و عراق از نخستین روزهای پیروزی انقلاب در سمتهای مختلف اقتصادی حضور داشته و خاطرات متعدد و بعضا متفاوتی از آن روزها دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او که از ابتدا به فعالان بازار نزدیک بوده، از سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب و درگیریهای فکری که بر سر چگونگی مدیریت اقتصاد ایران وجود داشته میگوید.
آل اسحاق معتقد است: با وجود پیشرفتهایی که کشور در سالهای پس از پیروزی انقلاب در حوزههای مختلف داشته و حتی دشمنان نیز توان ایجاد تردید در آن را ندارند، اما در حوزه اقتصاد امکان آن وجود داشته که تصمیمات بهتری گرفته شود تا اوضاع در این بخش نیز بهبود یابد.
متن کامل مصاحبه ایسنا با یحیی آل اسحاق را در پایین میخوانید:
اگر بنا باشد تحلیلی از وضعیت اقتصاد ایران در سالهای پایانی پهلوی دوم ارائه کنیم، چطور میتوان به این سوال پاسخ داد که چرا اقتصاد ایران به انقلاب نیاز داشت؟
عوامل رسیدن جامعه ایران به مرحله انقلاب را باید در چند حوزه و محور مختلف بررسی کرد. در واقع شرایط به چه شکلی شده بود که از کاسبها و فعالان اقتصادی گرفته تا گروههای دانشگاهی و مردم متدین هر یک بنا به دلایل متفاوت دیگر امکان تحمل کردن فضا را نداشتند؟ در واقع خاطراتی که از آن سالها وجود دارد به ما نشان میدهد که مجموعهای از کینه، تجربه نارساییها و ملموسات اقتصادی که از دوره رضاشاه آغاز شده بود در سالهای میانی دهه ۵۰ به اوج خود رسید و همین موضوع مقدمات انقلاب را فراهم کرد.
در نقد دولت پهلوی دوم یک «فرمانبری مطلق از دولتهای غربی» سهمی بسزا دارد. در واقع در بسیاری از موارد کلان و کلیدی این طور به نظر میرسید که دولت ایران کاملا فرمانبردار دولتهای قبلی و به طور خاص آمریکاست و تنها عوامل آنها را اجرایی میکند. برای مثال ما شاهد آن هستیم که درآمدهای دولت به دنبال افزایش قیمت نفت بالا رفت اما این موضوع نه در زندگی مردم عادی که در حوزه واردات خود را نشان داد. ما از سویی تسلیحات نظامی جدید از همان کشورهای غربی میخریدیم و بدین ترتیب پول نفتشان را با رقمی سنگینتر به خودشان باز میگرداندیم؛ از سوی دیگر فساد در تمام بخشهای حکومت خود را نشان میداد و هر فعالیت بزرگ اقتصادی نیاز به آن داشت که به خاندان پهلوی یا خانوادههای نزدیک به دربار رشوه پرداخت میشد. در چنین شرایطی عملا مردم فراموش شده بودند.
موضوعاتی مانند انقلاب سفید یا آنچه که از آن به عنوان انقلاب شاه و ملت یاد میشد چه تغییری در این شرایط به وجود آورد؟
اگر بخواهیم اقتصاد دولت پهلوی را در یک جمله خلاصه کنیم باید به آن لقب نهضت اتلاف منابع بدهیم. در واقع ما به محلی برای واردات تبدیل شده بودیم که دیگر تولیدات داخلی و صنایع ملی توان رقابت در آن را نداشتند. همین موضوع سبب آغاز بیماری هلندی در اقتصاد ایران شد که به افزایش تورم و کاهش جدی قدرت خرید مردم انجامید. از سوی دیگر سیاستهای شاه به مهاجرت از روستا به شهر سرعت داد و همین موضوع مقدمات حاشیهنشینی و کاهش رفاه مردم را فراهم کرد. ما در ماههای اول انقلاب به روستاهایی سر زدیم که عملا مردم آن بدون هیچگونه امکاناتی زندگی میکردند. من خاطرهای از یکی از پزشکان طرح موسوم به سپاه دانش را به خاطر دارم که میگفت مردم برخی روستاها از ما شربت سینه میگرفتند تا آن را با آب مخلوط کرده و به عنوان غذای روزانه خود مصرف کنند. ما وقتی از محدودیت امکانات صحبت میکنیم چنین مثالهایی داریم. اگر به این مسائل فسادهای اخلاقی، مشکلات فرهنگی و عدم استقلال کشور را نیز اضافه کنیم مشخص میشود که چرا جامعه ایران در سال ۵۷ به مرحله انقلاب رسید.
یحیی آل اسحاق در ماههای منتهی به پیروزی انقلاب چه میکرد؟
من در سال ۵۷، ۲۹ ساله بودم؛ ما یک خانواده هفت نفره بودیم، پدر من روحانی بود و در واقع هفت جد گذشته ما روحانی بودند. اما او ویژگیهای خاص خود را داشت، مثلا سهمامام نمیگرفت و زندگی خود را با کارهای مختلف آزاد میگذراند و در نهایت نیز معلم شد. از سوی دیگر همواره او در مبارزات علیه دولت پهلوی شرکت داشت و بارها به زندان افتاد. در جریان یکی از همین بازداشتها مادر من سکته کرد و برای بیش از ۴۰ سال خانهنشین شد.
در سالهای پیش از پیروزی انقلاب من متوجه یک دغدغه در ذهن پدرم شدم که چهطور هم به مبارزات ادامه بدهد و هم خرج خانه را بدهد؛ از اینرو به او گفتم که من حاضرم خرج خانواده را تامین کنم تا او به پیگیری امور انقلاب بپردازد. من در آن سالها دانشجوی بازرگانی بودم و به دلیل واحدهای حسابداری که گذرانده بودم به خیابان ایران رفتم و از یکی از اقوام خواستم که به عنوان حسابدار مغازه او فعالیت کنم. بعدها این کار ادامه پیدا کرد و از طریق شوهر عمهام به بازار رفتم و در آنجا از کارهای مربوط به حسابداری گرفته تا باربری در بازار را ادامه دادم. در سالهای بعد یکی از دوستان پدرم پیشنهاد داد که با کمک پدر همسرم مغازهای را در بازار اجاره کنیم و من به این ترتیب یک شبه از باربری به بنکداری در بازار رسیدم. خوشبختانه ما تجربه خوبی در این حوزه داشتیم و مغازه به روال خوبی درآمد تا زمانی که انقلاب پیروز شد و من به پدرم گفتم که دیگر مسئولیتام در این حوزه تمام است و به سراغ کارهای دیگر خواهم رفت.
نخستین حضور شما در کارهای اجرایی پس از پیروزی انقلاب چگونه رقم خورد؟
یکی از مهمترین اقدامات انجام شده پس از پیروزی انقلاب که میتوانست جزو افتخارات جمهوری اسلامی ایران باشد، مدیریت بینظمیها و سامان دادن به شرایط در مدتی کوتاه برای رسیدگی به نیازهای مردم بود. از دادگاه گرفته تا تامین سفره مردم با عنایتهای امام خمینی (ره) در کوتاهترین زمان ممکن نهایی شد و از بنیاد مستضعفان تا احیای اتاقهای بازرگانی با هدف مدیریت نیازهای مردم سامان یافتند. برای مثال یکی از اقدامات امام خمینی (ره) در تاسیس بنیاد مستضعفان این بود که هر اموالی که مصادره شده، سریعا ساماندهی شود، برای اداره آن برنامه ریزی شود و درآمدها در اختیار فقرا، کارمندان و مستضعفان قرار بگیرد.
من در این دوره از طریق یکی از دوستان دبیرستانم به آقای صدر که در آن دوره وزیر بازرگانی شورای انقلاب شده بود معرفی شدم و پس از برخی گفتوگوها به عنوان مدیرعامل مرکز نساجی کشور منصوب شدم. ما در آن دوره صرفا یک اتاق داشتیم و با طراحی مهر اعلام کردیم که واردات هرگونه منسوجات باید با مجوز ما انجام شود. در ماههای بعد پس از آمدن مرحوم عسگر اولادی به وزارت بازرگانی از طرف ایشان به عنوان معاون خرید این وزارتخانه منصوب شدم و کار خود را در این بخش آغاز کردم.
در آن دوره چه نگاه و دیدگاه کلانی به اداره اقتصاد کشور وجود داشت؟
در این تردیدی وجود ندارد که بخش مهمی از نگاهها به سمت دولتی شدن اقتصاد حرکت میکرد. در واقع در آن زمان بازاری بودن یا تمول مالی حتی با نگاه منفی مواجه بود. ما شاهد آن بودیم که حتی عدهای اتاق بازرگانی مشهد را آتش زدند. در چنین شرایطی بود که قانون اساسی ما تدوین شد و در آن در اصل ۴۴ آمد که بخش عمدهای از فعالیتهای بزرگ اقتصادی مانند بانکداری یا معادن باید در اختیار دولت باشد؛ در ذیل این اصل آمده بود که این رویکرد در واقع تا جایی ادامه دارد که ضرر به وجود نیاید. پس از آن نیز ما با جنگ تحمیلی مواجه شدیم که دیگر در چارچوب آن نگاه دولتی غالب شد. این نگاه از طرف نخست وزیر وقت و معاونان وی به شکل جدی دنبال میشد و طرفداران بازار که شامل افرادی مانند بنده و مرحوم عسگر اولادی بود در اقلیت بودیم. در آن زمان کار به جایی رسید که دولت مطرح کرد که حتی تجارت خارجی نیز باید به وسیله دولت انجام شود که این موضوع با مخالفت جدی مرحوم عسگر اولادی مواجه شد.
نگاه امام خمینی (ره) به این مسائل چگونه بود؟
پس از به وجود آمدن این اختلاف نظرها در تجارت اعلام شد که ما باید نظر امام خمینی (ره) را جویا شویم. از این رو مرحوم عسگر اولادی مقدمات این موضوع را فراهم کردند و امام خمینی (ره) در دستورالعملی معروف بیان کردند که هرآن کاری را که مردم میتوانند انجام بدهند باید از سوی خودشان پیگیری شود و دولت باید به اموری ورود کند که مصلحت جامعه است و یا در میان مردم اقبالی برای انجام شدن آن وجود ندارد؛ بدین ترتیب بسیاری از اختلاف نظرها برطرف شد.
پس از این اتفاق در دولت یک کمیته تعزیرات شکل گرفت که هدف آن مقابله با گرانفروشی بود. ما در آن دوره در وزارت بازرگانی خاطرات خاصی از مواجه با تعزیرات داشتیم؛ برای مثال مدیرعامل سازمان فروشگاههای شهر و روستا که در وزارت بازرگانی کار میکرد، قیمت کره را حدودا دو ریال افزایش داده بود، تعزیرات به این موضوع ورود کرد و برای او حکم شش ماه زندان بریدند پس از اعتراض به امام خمینی (ره) ایشان فرمودند که حتی اگر من با این موضوع مخالف باشم نیز نمیتوان حکم قاضی را نقض کرد. بدین ترتیب او زندان خود را گذراند و حتی در آن دوره مسئول کارهای اقتصادی زندان شد. ما یک معاون وزیر نیز داشتیم که با توجه به همین پیگیریهای تعزیرات در مقابل ساختمان وزارتخانه به او شلاق زدند. با بالاگرفتن این مشکلات مرحوم عسگراولادی نزد امام خمینی (ره) رفت و از ایشان خواست که با استعفای ما موافقت کند، امام خمینی (ره) نیز سرانجام فرمودند که برای حفظ مصالح عمومی کشور با این استعفا موافقت خواهد کرد و بدین ترتیب ما از وزارت بازرگانی رفتیم.
این اختلافنظرها در سالهای بعد نیز ادامه داشت؟
بعد از خروج ما از وزارت بازرگانی هر یک از معاونان به جاهای مختلفی رفتند و من نیز در کمیته امداد مشغول به کار شدم. در آن دوره یکی از برنامههای توسعه کشور در حال تدوین بود. ما این موضوع را پیگیری کردیم و دیدیم که بخش قابل توجهی از این برنامه شبیه به طرح دولت یوگسلاوی سابق است. پس از آنکه تایید این موضوع را گرفتیم از طریق یکی از دوستان این مساله را به امام خمینی (ره) اطلاع دادیم ایشان یک هیات سه نفره را برای بررسی تعیین کردند که سرانجام آنها نیز این مساله را گزارش دادند. پس از آن امام خمینی (ره) گفتند که همین دوستانی که انتقاد دارند برنامه خود را بنویسند و بیاورند اما ما در واقع چیز آمادهای نداشتیم و پس از مدتی دو صفحه اصول برنامه را نوشتیم و به ایشان تحویل دادیم. امام خمینی (ره) گفتند که همان برنامه اولیه به شکل ابتدایی اجرایی شود و فاتحه افرادی که این انتقاد را کردند و برنامهای نداشتند را باید خواند. (با خنده) میخواهم بگویم که کشور با رویکرد نفی اداره نمیشود و اگر مدیریت امام خمینی (ره) نبود در بسیاری از حوزهها با چالش مواجه میشدیم.
ما در دوره جوانی فضای خاصی را تجربه میکردیم؛ مثلا در وزارت بازرگانی اعلام کردیم که باید این وزارتخانه اسلامی شود از اینرو بازرگانان را دعوت میکردیم و در هر پنجشنبه مدرسی از قم میآوردیم تا به آنها حلال و حرام بازرگانی و تجارت فقه را درس بدهد. برای معاونان وزارتخانه نیز همین شرایط را فراهم کردیم از سویی دیگر بنا شد در معاونتهای مختلف بند بند قوانین بررسی شود تا اگر خلاف شرعی در آنها وجود دارد از بین برود.
این نگاه در سالهای بعد چگونه تغییر کرد؟
ما در پایان جنگ با کشوری مواجه شدیم که حدود ۱۰۰۰ میلیارد دلار خسارت دیده بود؛ این در حالی بود که ما درآمد ارزیمان در آن دوره تنها ۱۰ میلیارد دلار بود و باید کشور را طوری اداره میکردیم که هم بازسازی ممکن شود و هم با وجود تحریمها نیازهای مردم مشکلی پیدا نکند. من در دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی وزیر بازرگانی شدم و در آن دوره باید مدیریت تامین ۱۰ هزار قلم کالا را در این وزارتخانه انجام میدادم. این در حالی بود که ما برای تمام آنها تنها حدود سه میلیارد دلار ارز داشتیم. از این رو با تمام محدودیتها کارها پیش رفت و خوشبختانه توانستیم در حوزه تامین نیازهای مردم موفق باشیم.
اگر بنا باشد مدیریت اقتصادی انقلاب را نقد کنید به چه حوزهای وارد میشوید؟
در طول تمام این سالها میتوان گفت که ما بسیاری از تفکرات اقتصادی را در کشور اجرایی کردیم؛ گاهی به شدت به اقتصاد دولتی نزدیک شدیم و گاهی به بازار آزاد. در واقع هر دولتی که در ایران جابهجا شده مدیریت خاص خود را نیز اعمال کرده که همین مساله مقدمات برخی از مشکلات در نگاه کلان را ایجاد کرده است. از سویی دیگر با وجود تمام اقدامات، اقتصاد در بسیاری از سالها اولویت ما نبوده است و سیاست برآن اولویت داشتهاست. همین موضوع باعث شده کشوری که پس از پیروزی انقلاب در حوزههای مختلف فرهنگی، اجتماعی و امنیتی رشدی قابل توجه کرد که حتی دشمنان ما نیز نمیتوانند در آن تردیدی ایجاد کنند در حوزه اقتصاد با چالشهایی مواجه شود. از نظر من ظرفیت اقتصاد ما و نیروی انسانی متخصص و دلسوز بسیار بالاست و تنها با اصلاح نگاه مدیریتی و در اولویت قرار دادن اقتصاد میتوان بسیاری از این شرایط را تغییر داد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: اقتصاد ایران يحيي آل اسحاق انقلاب اسلامي ايران اقتصادي دلار صادرات وزارت بهداشت برنج پیش فروش خودرو وزارت کار و رفاه اجتماعی اقتصادي دلار صادرات پس از پیروزی انقلاب مرحوم عسگر اولادی وزارت بازرگانی یحیی آل اسحاق اقتصاد ایران نیازهای مردم بدین ترتیب امام خمینی همین موضوع آن دوره
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۴۵۰۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سفر روسای اتاقهای بازرگانی به تهران با هدف سرمایهگذاری
رئیس اتاق بازرگانی ایران کفت:دومین دوره رویداد بینالمللی سرمایهگذاری و توسعه کشور با هدف بسترسازی و معرفی ظرفیتهای مغفول برای توسعه سرمایهگذاری، برگزار میشود و نمایندگانی از سایر کشورها، سفرا و روسای اتاقهای بازرگانی کشورهای هدف دعوت شدند. - اخبار اقتصادی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم صمد حسنزاده رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران، در نشست خبری دومین دوره رویداد بینالمللی سرمایهگذاری و توسعه کشور (کرمان آیدکس 2024 ) با اشاره به عنوان «جهش تولید با مشارکت مردم» برای سال جاری و با توجه به مأموریتهای اتاق ایران در راستای تحقق توسعه پایدار، اظهار داشت: مشارکت اتاقهای سراسر کشور در مسیر برگزاری همایشها و نمایشگاههای اقتصادی شروع شده و در تلاشیم با ایجاد یک فضای تعاملی بین دولت و بخش خصوصی به نتایج خوبی برای توسعه اقتصادی دست پیدا کنیم.
وی افزود: این همایش با هدف بسترسازی و معرفی ظرفیتهای مغفول برای توسعه سرمایهگذاری، برگزار میشود و نمایندگانی از سایر کشورها، سفرا و روسای اتاقهای بازرگانی کشورهای هدف دعوت شدند تا با حضور خود، اطلاعات لازم درباره اقتصاد ایران کسب کنند.
حسنزاده خاطرنشان کرد: اتاق ایران به نمایندگی از جامعه اقتصادی کشور آمادگی دارد با برگزاری همایشها و نمایشگاهها، ظرفیتهای تجاری و سرمایهگذاری ایران را به بهترین شکل، معرفی کند.
معرفی الگوهای ملی توسعه سرمایهگذاری توسط بخشی خصوصی
سید مهدی طبیبزاده، رئیس اتاق کرمان، هدف اصلی برگزاری کرمانآیدکس را معرفی توانمندیهای سرمایهگذاری استان کرمان عنوان کرد و گفت: رویکرد این همایش ملی است و روشهایی را در این همایش معرفی میکنیم که در سطح ملی کارساز باشد. البته در همین راستا میهمانانی از منطقه بریکس، اوراسیا، اکو و شانگهای دعوت کردیم؛ چراکه معتقدیم گردش اطلاعات بین فعالان اقتصادی کشورها میتواند به افزاش سطح مناسبات تجاری بین کشورها کمک کند.
این فعال اقتصادی با بیان اینکه تلاش داریم آنچه برای ایجاد یک فضای مناسب برای جذب سرمایههای جدید نیاز است را در این همایش مدنظر قرار دهیم، تصریح کرد: کرمان سرزمینی با منابع و ظرفیتهای بالایی است که باید در مسیر تولید ثروت به کار گرفته شوند. برای تشریح این سازوکارها 22 پنل تخصصی در حاشیه این همایش برگزار خواهد شد.
او تأکید کرد: قرار است شورای راهبردی معدن را در کرمان ایجاد کنیم برای همین نشست شورای عالی معدن را با مشارکت وزارت صنعت، معدن و تجارت در حاشیه همایش خواهیم داشت. در واقع به دلیل ظرفیتهای معدنی استان کرمان، سعی داریم در همایش آیدکس تمرکز خوبی روی این حوزه داشته باشیم.
طبیبزاده طراحی و معرفی مدلهای توسعه اقتصادی با تکیه بر عنوان سال را از اولویتهای همایش کرمانآیدکس دانست و تأکید کرد: به دنبال آن هستیم تا مدلهای قابل استفاده در سطح کشور برای تقویت سرمایهگذاری در بخشهای مختلف را ارائه دهیم.
فرهنگ سرمایهگذاری باید در سطح جامعه نهادینه شود
محمدمهدی فداکار، استاندار کرمان نیز در این نشست، گفت: ظرفیتهای متنوع بین شهرهای این استان یکی از مزیتهای آن است که موجب شده محصولات کشاورزی این منطقه و ذخایر معدنی آن بسیار متنوع باشد. از طرفی سرمایهگذاریهایی انجام شده تا شاهد تولید کل زنجیره فولاد و بخشی از زنجیره مس در استان باشیم.
او ادامه داد: استانداری در برگزاری این همایش مشارکت کرده چون معتقدیم که فرهنگ و ضرورت سرمایهگذاری باید در تمام ابعاد آن نهادینه شود و به مطالبه جامعه تبدیل شود. در مسیر سرمایهگذاری، بخش خصوصی یک بعد از کار را در دست دارد و باید حمایتهای دولتی نیز وجود داشته باشد.
استاندار کرمان افزود: بخش خصوصی به خدمات دولت نیاز دارد و باید شرایط را برای سرمایهگذاری این بخش تسهیل کنیم. در این بین تلاش برای جلوگیری از خروج ارز و حتی بسترسازی برای جذب سرمایههای خارجی، موضوعی است که به جد پیگیری میشود.
فداکار از تلاشهای استانداری کرمان در راستای تقویت سرمایهگذاری استان در حوزههای مختلف از جمله انرژیهای تجدیدپذیر، گردشگری و بخش معدن سخن گفت.
سرمایهگذاری به همت بخش خصوصی توسعه مییابد
علی نقوی، رئیس کمیسیون خدمات فنی مهندسی و احداث اتاق ایران و دبیر همایش کرمانآیدکس با بیان اینکه دولت بودجه کافی برای تأمین منابع عمرانی و سرمایهگذاری در اختیار ندارد، مشارکت بخش خصوصی در این مسیر را ضروری خواند و گفت: گفتمانسازی در مسیر سرمایهگذاری و رسیدن به راهکارهای پیشنهادی برای این بخش، هدف اصلی این همایش است.
او تصریح کرد: کرمان از منظر گردشگری، توان بسیار بالایی برای جذب سرمایه دارد که ناشناخته ماندند و سرمایهگذاری کافی برای معرفی آنها صورت نگرفته است. برنامهریزی برای این همایش انجام شد تا بتوانیم اطلاعات همه ظرفیتهای سرمایهگذاری استان را ارائه دهیم.
اتاق کرمان با هدف معرفی ظرفیتهای سرمایهگذاری استان، بسترسازی در مسیر جذب سرمایههای خارجی و داخلی و ارائه راهکارها و الگوهای ملی برای تقویت سرمایهگذاری در کل کشور، همایش کرمانآیدکس را از 24 تا 27 اردیبهشت، برگزار میکند.
انتهای پیام/